Byvoeding

Ons is toe eers omtrent vyf uur hier weg, my pa het gesê ek moet kwart voor vier reg wees dan kom laai hy my op. Maar toe kom laai die oom die nuwe bul vroeër af (ek skryf later oor daai een). Ek’t toe nog aan skok gely, my bene het soos jellie gevoel!

Toe ons daar aankom Het ons eers die enetjie gekry maar hy lyk toe of hy heel okay is. Toe sien ons die ander een, sy ma is simpel, sy los nie haar kalf nie, en die kalf hol agter haar aan, toe kom laas jaar se kalf ook daar aan en daar’s nie ‘n manier dat ons daai kalfie gevang gaan kry nie! Wel, die groot kalf het ons oë oop gemaak want die grote het al die bies op gedrink en die kleintjie het nie sy nodige teenliggaampies ingekry nie. Toe soek ons, ons byna dood, en uiteindelik kry ons toe die koei by die krip besig om water te drink en toe jaag ons haar sommer die kraal in. Toe moet ons die kalf vang! Dit was ‘n nagmerrie! Hy was naby die kraal en ek het begin bies aanmaak, toe begin hy hol, hy hol toe tot by ‘n kwaai koei wat haar kalf verloor het en toe hol hulle die ou lande in! My pa sê toe ek moet die melk aflaai en op die grond klaar aanmaak. Hulle ry toe. Na ‘n ruk se gespook ry hul al lans die koei en die kalf, Henry duik toe van die bakkie af en vang die kalf.

By die drukgang het ek toe die melk aangemaak en die koei dopgehou soos wat sy blaas en raas en sand opskop! Toe laai my pa die kalf af en ons jaag die koei die drukgang in. Toe tel ek henry en sy pel die kalfie of en spook met die bottel! Dis weer een van daai kalwers met ‘n koue bek en dit voorspel nie iets makliks nie (tensy keel afsny ‘n opsie is). Terwyl ek en die seuns met die kalfie spook, help ‘n werker my pa om die koei in die drukgang stewig vas te vang, sodat hulle haar kan melk om te sien of sy mastitis het. Ons het toe nie die ding waarmee ons die koeie se bene vastrek sodat hulle nie kan skop nie, saam gevat nie en toe vat die werker die draadtrekker en maak haar bene vas. Toe melk my pa haar, maar twee van haar spene is droog en die ander twee is VET. Toe sit ons die kalfie in die drukgang en hou die spene vir hom en sit dit in sy bek. Na ‘n ruk toe vang hy die skimp en begin self suip. Toe spring die koei los, en die een houtpaal wat ons horisontaal in die drukgang gesit het laat die koei nie kan move nie, op sy kop!! Hy hol toe agter sy ma aan en begin toe weer suip. Die maan het al hoog gesit toe ons die koei en kalf uit die drukgang lei kraal toe, vanaand slaap hulle daar! Ek dink die houtpaal op die kalf se kop het hom goed gedoen, want hy’t lank gesuip!

Mosambiekse Spoegkobra

Hierdie maand is die “grooooot skrik maand” Dis die eerste keer dat ek soveel keer so hard skreeu in so ‘n kort tydjie… Amper het ek uit die hospitaal geskryf, maar Jesus het ‘n beskermengel om my gesit en daarvoor sê ek net BAIE DANKIE!!!

Wel, ek moet seker die storie begin vertel… My pa het so tien-uur iets kom haal by die huis en toe sê hy ek moet reg wees na ete dat ons drie kalfies kan gaan byvoeding gee, dit moet so wees dat ons die melk in die bos kan aanmaak en gee. Ek sê toe nee dis reg, (alhoewel ek voel of ek op my voete aan die slaap kan raak). So elf-uur toe ry my ma in dorp toe om Henry se pel te gaan haal en ‘n paar vars goed te gaan koop. Ek skil toe aartappels en wortels en gooi dit in die pot, en gaan gooi die biespoeier in sakkies van honderd gram elk (om ‘n liter in die bos aan te maak), soek die nuwe tiet, kry die bottels reg en gooi kookwater in om al die kieme dood te kry. Toe kom kyk ek eers na die kos, ek het gedink as ek nou by die huis kom is hy al in vlamme. Gelukkig het niks gebrand nie! Toe kom my ma terug en ek stap toe weer na my tannie se huis toe (al die beeste se goed is in haar en my oumagroot se huis), om die kookwater uit te gooi en die tiet ook te steriliseer, toe gooi ek weer water in die ketel om te kook, en koue water in bottel. Toe stap ek weer terug. Ek is redelik kwaad (omdat my pel keel-infeksie of ek weet nie wat het nie en nie kan kom nie. En omdat ek so min slaap inkry en die kalfies wat nou nog tussenin kom en sommer net oor als). Om my bloeddruk net nog op te jaag sit daar toe ‘n voël heel bo in die boom en skreeu uit volle bors! Ek soek hom toe, want ek sal vir hom dood kyk, ek’t nie lus vir enige iets nie, en toe sien ek hom nie eers nie. Ek gooi toe my kop agter oor en kyk na die wolkies. Toe gly my regter voet effens, en ewe skielik begin al my tannie se honde vir MY blaf, dit was net een te veel en ek wip my, ek draai my kop en kyk na hulle reg vir raas en baklei! Toe ek my oë knip toe sien ek ‘n baie weird stert en die stert hou aan… Ek kyk toe af na my voet en sien toe hou Brakkenjan die slang onder my croc uittrek sy bek minder as vyf sentimeter van my voet af. Toe hy die slang onder my croc uit het, toe tel slang se kind sy kop op vir ‘n pik, ek spring toe, toe ek sien wat gaan gebeur en in die lug begin ek skree! “Mamma kom hier! Help! Kom help! Ma Hardloop. Kom bitter vinnig!!!” Toe bars ek in trane uit, en hoe meer ek vir Brakkies sê los die slang hoe meer speel hy met die slang.

Toe ek weer sien is ouma, ma, Henry en sy pel almal daar. Toe vat Henry ‘n stuk bloekom pas en vermink die slang nog meer! Die ding was toe al in stukkies geskeur soos die honde hom al gebyt het. Toe kom Henry se steekbaard Jack Russel, De La Rey uit, en hier hol al die honde weer op en af langs die draad! Toe byt Brakkenjan en De La Rey mekaar eers deur die draad, My ma hol toe my tannie se huis in om water te kry om die honde mee te gooi dat hulle net mekaar kan uitlos…In tussen krul slangetjie en try die ding seil! Toe tjank ek nog steeds. Toe die honde uitmekaar is, het ek die tuin vurk gaan haal en die een pen deur slang se kop gedruk. Toe het Henry hulle hom weg gevat en my ma het suikerwater gebring en ek het my bes probeer om te kyk of een van die honde nie dalk gepik is nie. Wonderbaarlik nie!

Na ete toe vra al die bediendes my of ek ‘n slang gesien het? Want hulle het my hoor skree! My ma sê toe dit het gekink of ek in die huis is en ‘n spinnekop gesien het, Henry stem toe saam dat dit so geklink het. Die ergste van al is ek was so 50m van hulle af weg!

Beter kon dit nie!

Ek het vandag ‘n groot verlange na Cindy gekry! Ek het so verlang na “MY baba,” dat ek ‘n voorstel maak dat ek en Henry (ouboet) ry met die fietse en gaan kyk of ons haar sien. My Pa het my mooi laat verstaan dat Cindy glad nie na hom toe kom nie en sommer haar ore wapper (om te sê jy is in moeilikheid meneer gee pad!). Wel, vandag toe wip ek my! Niemand sê as hulle daar gaan water start nie, en hoe anders gaan ek daar kom. En hoe meer my pa vir my sê Cindy sal my nie herken nie hoe meer harde kop word ek!

Daar aangekom, sien ons die eerste bietjie verse en toe ek my mond oop maak en praat, slaan hulle op vlug! Ek stuur toe ‘n skietgebedjie op dat Cindy net nie SO wild is nie!

By die hek, is daar nog ‘n troppie, en ek doen die selfde, begin met hulle praat, en wat doen hulle, niks anders as hol die bosse in! Ek dog ek gaan dood! Waar is Cindy en is sy rêrig ook so wild?

Soos ons aan ry krip en kraal toe sien ons dat dit hulle troppie is wat daar lê! Dis die verse wat naby die huis geloop het en die een versie lyk baie bekend!

Ek sê toe Pienkie? En toe kyk die vers my so skeef weg aan! Ek wil toe in trane uitbars, want sy kom nie na my toe nie en ek sien nie vir Cindy nie! Toe sê Henry daar’s sy! En hy wys na ‘n vers! Ek soek nog na my baba en hier lê ‘n vers!!! My hart mis ‘n paar slae! En ek begin praat en roep en ag sommer net gesels! My stem hak toe bietjie op ‘n plek, want die trane van blydskap wil sommer loop en die van hartseer ook. Blydskap oordat ek haar na ses maande weer uiteindelik sien en hartseer oordat sy nie na my toe kom nie. Terwyl ek praat is dit amper of sy haar kop in ongeloof draai en haar ore so wil draai om dood seker te maak sy hoor reg, toe my stem hak, toe gee sy so ‘n ligte bulk, amper of sy wil sê is dit rêrig my ma wat eindelik weer kom kuier het?

Toe kon ek nie meer die versoeking weerstaan om na haar toe te stap nie! Op pad daarna toe gaan ek eers by Pienkie om, wel sy’t net my hand geruik en my skaars vyf sekondes kans gegee om haar voorkop te vryf toe loop sy.

Toe ek na Cindy loop wil sy my ontglip, en ek spring haar toe voor en hou my hand na haar uit , ruik hom en gee hom so ‘n paar lekkies. Dit gee my moed en ek begin haar kop vryf en later haar nek ook. Maar toe ek ‘n tree nader aan haar gee is dit amper of sy wil weghol. Ek vat toe my tyd en nie lank nie toe staan ek reg langs haar en ek vryf haar hele lyf, tot haar maag, (sy is tot dusvêr die enigste kalf wat ek onder die maag kan vryf).

Na ‘n ruk toe besluit sy dis genoeg. Toe gaan groet ek maar vir Pienkie en daarna “my Baba.” Cindy bly my fotogeniese kalf!!!

Ons het toe ons hande in die krip gaan was, toe kom ‘n paar verse en kyk wat ons doen. EK dink hulle het gewonder of ons mal geraak het…

Daarna pak ons toe die terugrit aan.

Dis sowat 8km wat ek vandag te fiets aangedurf het, en ek dink dis nie die eerste en laaste keer nie, dit was suksesvol en ek sal dit met graagte weer aanpak, volgende keer vat ek net kalfpille saam!!!

The Mayonnaise Jar

When things in your life seem, Almost too much to handle,

When 24 Hours in a day is not enough,

Remember the mayonnaise jar and 2 cups of coffee.

A professor stood before his philosophy class

And had some items in front of him.

When the class began, wordlessly,

He picked up a very large and empty mayonnaise jar

And proceeded to fill it with golf balls.

He then asked the students, If the jar was full.

They agreed that it was.

The professor then picked up a box of pebbles and poured

Them into the jar. He shook the jar lightly.

The pebbles rolled into the open Areas between the golf balls.

He then asked The students again

If the jar was full... They agreed it was.

The professor next picked up a box of sand

And poured it into the jar. Of course, the sand filled up everything else.

He asked once more if the jar was full. The students responded

With an unanimous 'yes.'

The professor then produced Two cups of coffee from under the table

And poured the entire contents Into the jar, effectively

Filling the Empty space between the sand.

The students laughed.

'Now,' said the professor, As the laughter subsided,

'I want you to recognize that This jar represents your life..

The golf balls are the important things - God, family,

Children, health, Friends, and Favorite passions -

Things that if everything else was lost

And only they remained, Your life would still be full.

The pebbles are the other things that matter Like your job, house, and car.

The sand is everything else --

The small stuff.

'If you put the sand into the jar first,' He continued,

'there is no room for The pebbles or the golf balls.

The same goes for life.

If you spend all your time And energy on the small stuff,

You will never have room for The things that are

Important to you.

So...

Pay attention to the things That are critical to your happiness.

Play With your children.

Take time to get medical checkups.

Take your partner out to dinner.

There will always be time

To clean the house and fix the disposal.

'Take care of the golf balls first --

The things that really matter.

Set your priorities. The rest is just sand.'

One of the students raised her hand

And inquired what the coffee represented.

The professor smiled.

'I'm glad you asked'.

It just goes to show you that no matter how full your life may seem,

there's always room for A couple of cups of coffee with a friend.'

Please share this with other "Golf Balls"

I just did...

No sensitive readers!

Julle hierdie is rêrig nie vir sensitiewe oë of ore nie! Maar laat ek begin...

Gister het ons ’n bulkalf verloor. Hy’t hom teen iets stukkend gesny en homself dood gebloei. Dit kan teen die lekdromme wees of “bees-moordenaars,” ons is nie seker wat daar gebeur het nie. My pa sê die een werker het my oom gebel en gesê “die baas moet kom!” Toe my pa en oom daar is en aan die kalf vat toes hy klaar koud, alhoewel hy nog asemhaal, terwyl hul nog daar is does die kalf dood... Hy’t homself rêrig dood gebloei! Daar was ’n plas bloed waar die kalf was. En teen die een lekdrom, dis moontlik dat een van die ander beeste hom gestamp het en toe kap hy, sy been oop! Maar dis diep! Baie ook! Die sny is deur sy vel en ’n hoof aar en die sening wat keer dat die been agtertoe buig! Kyk na die twee foto’s...

Dan jakkals probleme! Nog ’n ding waarvan ek nie hou nie! Hulle leef op jou wins en vreet jou as boer bankrot! ’n Koei in kalf is ’n baie lekker teiken. Want as die koei geboorte gee is sy nie rêrig soepel nie, sy staan swaar op ens. As ’n koei opgestaan het tydens kalwing, kan die kalf versmoor of net dood gaan van swakheid na geboorte, of hy kan beentjies breek ens. Wel, as jakkals se kind bloed ruik kom hy inspekteur, dan snuffel hy om die koei rond en maak die koei histeries (soos ek gister!), so try die koei opstaan en maak haar self in die proses seer! En jakkals spring en byt dan aan die koei. As die koei al in ’n redelike stadium van kalwing is, kan sy nie opstaan nie en dan begin die jakkalse haar van agter af vreet (lewendig!). Soos wat met hierdie koei gebeur het, ons moes haar skiet...

En as die kalfie klaar gebore is, beskerm die ma koei haar kalfie, sy steek, skop, stoot ens. na die jakkals se kant toe, in die kommosie kan sy op haar kalfie trap en dit kan sy lewe kos. Sy kan ook die jakkalse begin wegjaag reg na geboorte en dan kry kleinding nie melk nie (’n kalfie MOET in die eerste twee uur van sy lewe, sowat 2liter biesmelk suip om sy tongetjie sterk te maak en sommer sy lewensduur langer! Want ’n kalfie word sonder teenliggame teen bakterieë gebore. Die teenliggame kry hy uit die biesmelk, in die eerste twee uur na geboorte, neem sy liggaam dit goed op, maar daarna raak die opneem van teenliggame al swakker. Na ses ure neem die liggaampie die teenliggame as proteïene op en breek dit af, sodat dit nie meer as teenliggame in die bloedstroom opgeneem word nie) en word swak, dis dan dat ons die kalfie moet help sterk word om aan sy ma te suip. En baie van daai soort kalwers word hanskalfies... En gaan ook maklik dood. Want om daai tongetjie aan die gang te kry is hel!!! Dis nie ’n grap nie!

En dans klein kalfies ook mos ’n lekker teiken (dis nou te sê as die ma nie ’n baie kwaai ma is nie!). Dis klein genoeg om te jag en genoeg vleis om ’n paar jakkalse se pense vol te maak (ek wens hulle pense wil bars na elke kalfie wat hulle vreet!!!). Hier is ’n kalfie karkas, nadat die jakkalse hom op gevreet het. Die kalfie was ±2 weke en al sterk genoeg om sy gang te gaan, maar ’n aaklige rooijakkals, met sy vreeslike tande en aaklige gesig het hierdie mooi klein diertjie se lewe gekos.

“O spinnekop kind as ek jou vind, dan staan elke haar orent!!!”

Netnou toe droog ek my hande af en die gordyn (die gordyn is reg langs die handdoekie en voor die gordyn is die wasbak (dis in die kombuis)) waai bietjie weg en toe hy terug sak toe is daar ’n spinnekop!!! En ek sien as ek my hande nie vinnig genoeg daar weg vat nie gaan die spinnekop van die gordyn af, tot op die handdoekie hol en dan op my hand, dan my arm, dan my LYF!!!!!!! Van skok sukkel ek toe om my hande uit die handdoekie te kry! Toe hak ek af en ek skreeu! KLIPHARD!!!! Dis ’n wonder dat die dak nog op die huis is! En ek spring, so hoog en so ver as wat ek kan! Toe bars ek histeries in trane uit! Ook kliphard!

Henry (oudste broer) wat gesit en eet het val toe amper van sy stoel af, van my geskree! Toe hy, sy bewussyn (LOL!) herwin, hol hy en gaan maak daai spinnekop vrek! Ek was toe op mxit en het met Henry se pel gepraat, ek skree toe vir Henry praat met jou pel ek kannie nou nie! Hy stuur toe “my sussie is histeries sy kannie nou praat nie!” sy pel reply met “spinnekop?” Wys jou al sy pelle weet al ek haat ’n spinnekop!

Die drie kleintjies (Johan, André en nefie) het rustig gesit en speel in die sitkamer, maar moes net na die kommosie kom kyk! Henry stuur toe vir Johan en nefie om suiker water te gaan haal, klein André kom staan langs my en vra die heeltyd “hoekom huil jy dit was net ’n spinnekop.”

Na seker maklik vyftien minute, hou ek toe op met tjank, toe sê neef “jy weet wat? Ek dink dis die heel eerste keer dat ek jou so hoor gil – dit was HARD! En ek het jou nog nooit so hoor huil nie! En ek dink dis die eerste keer dat Henry sê maak gou! As daar iets vir jou gedoen moet word.”

My ma het met haar ma gepraat, toe dit die kommosie was. Toe sy klaar is kom vra sy my: ”Tich, soos wat jy aangaan het ek gedink El (een van my BFF’s) het gesê sy wil nie meer iets met jou te doen hê nie. Of R (nog ’n BFF) wil nie meer met jou praat nie. Of K (nog ’n BFF) het gesê sy kannie meer kom kuier nie. Maar nou moet ek hoor dit was maar net ’n spinnekop...”

Wel, as dit een van daai was, het ek ook so histeries geraak! En dalk nog erger te kere gegaan, maar ’n spinnekop bly erg!!!Ek dink vanaand kry ek nagmerries van niks! Thys die Bosveldklong stel dit goed: “O spinnekop kind as ek jou vind, dan staan elke haar orent!!!” Well that’s me!

Jabadabadooo!!!!

Vandag loop ek met ’n groot smile rond! Ons het vandag ons nuwe leotards gekry! Dis kortmoue en is baie koeler as die driekwartmoue! Dit sit vrek lekker! Ek wil sommer heeldag daarmee loop! LOL!

Ek gaan gou ’n lysie maak van als wat die leotard is... (ek't ’n boek (genaamd kondensmelk, ek moet sê dis ’n oulike boek!) begin lees en die hoofkarakter maak sulke lysies)

1. Die leotards sit goed

2. Die leotards lyk BAIE mooi!

3. Die leotards is baie koeler as die voriges

4. Jy voel skoon beter en mooier in hul

5. Dis net nice!

Kyk hoe lyk ek!

SES!!!

Julle vandag is my jongste boetie 6! Ek kan dit nie glo nie! Die tyd vlieg! Ek en hy verskil tien jaar en dit laat my sommer oud voel!

Ek het vir hom ’n kaartjie gemaak, in ’n seshoek, sommer net oordat hy ses is. Foto’s van elke jaar en byskrifte vir elke foto het ek ingesit en dit wat in ’n gewone verjaardagkaartjie sal staan het ek aan die linkerkant ingeskryf. Oordat ons sover uit die dorp bly kon ek nie gaan foto’s maak nie en toe moes ek dit hier print en is swart en wit. Dit het toe te dood vir woorde gelyk, toe kleur ek dit so hier en daar in en sit verskillende kleure onder die foto’s toe skryf ek met dieselfde kleur pen as waarop die foto geplak is die byskrif van die foto.

Die boek waaruit ek gewerk het, het die papier gesny op twee plekke, oordat ek vir ’n klein rowwe mannetjie ’n kaartjie maak moes ek iets uitdink om die kaartjie stewig te hou, so maak ek toe ’n toets kaartjie en vou die hele kaartjie, dit het tyd gevat, maar toe ek klaar was (na al my oordoen, want dit was nie presies nie), was ek heel gelukkig oor my prestasie!

Ek het die kaartjie afgerond deur ’n 6 op blou papier te skryf en ’n bubble sticker oor te plak, toe vat ek hekelgare en maak dit om die hoeke vas (dit was net vir die oog, want die gare wou nie bly waar dit moes nie). Ek was bang dat die gare losgaan toe sit ek die kaartjie in die sakkie. Eks nogal trots op myself!

Ek het vanoggend nog rustig geslaap toe sing my ma en my twee boeties hom wakker (my pa was toe al uit om beeste vir die volgende veiling te laai) en sommer vir my ook. Al is my kamer amper aan die anderkant van die huis...

Ons het gister sy partytjie gehou, want vandag het hy swem en ons gimnastiek.